تفاوت علائم PCOS و فیبروم

تفاوت علائم PCOS و فیبروم

پیمایش در هزارتوی نگرانی‌های سلامتی زنان، گاهی اوقات شبیه رمزگشایی یک کد پیچیده است. یکی از این معماها که اغلب بیماران را گیج می کند، همپوشانی در PCOS و علائم فیبروم است. این دو وضعیت، اگرچه ماهیت متفاوتی دارند، اما می توانند با علائم بسیار مشابهی ظاهر شوند و منجر به تشخیص نادرست شوند.

تفاوت بین PCOS و فیبروم

فیبروم رحم  و  سندرم تخمدان پلی کیستیک  (PCOS) هر دو شرایط رایجی هستند که بر سلامت باروری زنان تأثیر می‌گذارند، اما از جهات مختلفی با هم تفاوت دارند. فیبروم های رحمی تومورهای خوش خیمی هستند که از بافت ماهیچه ای و فیبری تشکیل شده اند و در رحم ایجاد می شوند و اغلب منجر به خونریزی شدید قاعدگی، درد لگن و علائم فشار می شوند.

در مقابل، PCOS یک اختلال هورمونی است که با وجود کیست های کوچک متعدد بر روی تخمدان ها، سیکل های قاعدگی نامنظم، سطح آندروژن بیش از حد، و علائمی مانند آکنه، هیرسوتیسم و ​​ناباروری مشخص می شود. در حالی که فیبروم ها عمدتاً ناهنجاری های ساختاری رحم هستند، PCOS یک بیماری غدد درون ریز پیچیده است که بر عملکرد تخمدان و تعادل هورمونی تأثیر می گذارد.

تفاوت علائم PCOS و فیبروم

سندرم تخمدان پلی کیستیک و فیبروم دو بیماری مجزای زنانه هستند که می توانند علائم همپوشانی با برخی از تفاوت های کلیدی داشته باشند:

خونریزی قاعدگی: فیبروم ها بیشتر باعث خونریزی شدید و طولانی قاعدگی می شوند، در حالی که PCOS اغلب منجر به پریودهای نامنظم یا غایب می شود و بیماران کمتری از خونریزی شدید شکایت دارند.

درد لگن: درد و فشار لگن بیشتر با فیبروم همراه است. PCOS ممکن است باعث ناراحتی لگن شود، اما معمولاً کمتر موضعی و شدید است.

اختلال تخمک گذاری: تخمک گذاری نادر یا غایب، که منجر به مشکلات باروری می شود، یکی از مشخصه های PCOS است. این یک علامت معمولی فیبروم نیست.

علائم هورمونی: سندرم تخمدان پلی کیستیک اغلب با علائم مربوط به هورمون های آندروژن اضافی مانند آکنه، هیرسوتیسم و ​​طاسی با الگوی مردانه ظاهر می شود. این علائم برای فیبروم ها مشخص نیست.

تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک و فیبروم شامل رویکردهای متفاوتی است زیرا ویژگی‌های متفاوت این بیماری‌ها و علل زمینه‌ای آن وجود دارد.

راه های تشخیص فیبروم

ارزیابی بالینی: ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی در مورد تاریخچه پزشکی بیمار، از جمله چرخه قاعدگی، علائم و هرگونه سابقه خانوادگی فیبروم صحبت خواهد کرد.

معاینه فیزیکی: در طول معاینه لگنی ممکن است هر گونه رشد غیر طبیعی یا بزرگ شدن رحم را احساس کند.

مطالعات تصویربرداری (سونوگرافی ترانس واژینال یا MRI) معمولاً برای تأیید وجود فیبروم ها و ارزیابی اندازه و محل آنها استفاده می شود.

هیستروسکوپی یا لاپاراسکوپی: در برخی موارد، هیستروسکوپ (لوله ای نازک و روشن) یا لاپاروسکوپ (یک ابزار جراحی کم تهاجمی) ممکن است برای تجسم مستقیم حفره رحم و تایید وجود فیبروم استفاده شود.

بیوپسی (به ندرت): اگر نگرانی وجود داشته باشد که فیبروم ممکن است سرطانی باشد (که بسیار نادر است)، بیوپسی ممکن است توصیه شود.

راه های تشخیص PCOS

ارزیابی بالینی: تشخیص PCOS معمولاً با ارزیابی بالینی توسط متخصص زنان یا غدد آغاز می شود. این شامل بحث در مورد تاریخچه پزشکی، سیکل های قاعدگی و علائم بیمار است.

معاینه فیزیکی: در طول معاینه فیزیکی، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است به دنبال علائم فیزیکی PCOS، مانند آکنه، هیرسوتیسم (رشد بیش از حد مو) و چاقی باشد.

آزمایش خون: ارزیابی سطح هورمون برای تشخیص PCOS بسیار مهم است. آزمایشات خون رایج عبارتند از:

هورمون لوتئینیزه کننده (LH) و هورمون محرک فولیکول (FSH): سطح LH بالا و نسبت LH به FSH بالاتر اغلب در PCOS دیده می شود.

تستوسترون: سطوح بالای تستوسترون و سایر هورمون های آندروژن ممکن است در افراد مبتلا به PCOS مشاهده شود.

هورمون آنتی مولرین (AMH): افزایش سطح AMH با افزایش تعداد فولیکول ها، مشخصه PCOS، مرتبط است.

سونوگرافی لگن: ممکن است سونوگرافی از لگن برای ارزیابی تخمدان ها انجام شود. که ممکن است بزرگ به نظر برسند و حاوی چندین فولیکول کوچک باشند و ظاهری “پلی کیستیک” به آنها بدهد.

حذف سایر شرایط: ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی سایر علل احتمالی علائم مشابه، مانند اختلالات تیروئید یا اختلالات غده فوق کلیوی را نیز حذف می کند.

معیارهای روتردام: تشخیص PCOS اغلب بر اساس معیارهای روتردام است که به وجود حداقل دو مورد از سه ویژگی کلیدی نیاز دارد: سیکل های قاعدگی نامنظم یا غایب، هیپرآندروژنیسم (افزایش سطح هورمون آندروژن یا علائم بالینی مانند هیرسوتیسم) و پلی کیستیک. تخمدان در سونوگرافی

ارزیابی بالینی یک نقطه شروع مشترک برای تشخیص فیبروم و PCOS است، رویکرد تشخیصی به طور قابل توجهی متفاوت است:

• برای فیبروم، مطالعات تصویربرداری مانند سونوگرافی یا MRI برای تجسم و تایید وجود فیبروم بسیار مهم است.
• برای PCOS، ارزیابی سطح هورمون و تصویربرداری اولتراسوند از تخمدان ها، همراه با علائم بالینی و ارزیابی علائم، نقش اساسی در تشخیص دارند.

ممکن است هم PCOS و هم فیبروم داشته باشید

باید گفت که زنان ممکن است تغییراتی را در چرخه قاعدگی خود به دلیل چندین بیماری ژنیکولوژیک تجربه کنند و علل آن اغلب در طول زمان تغییر می کند. به عنوان مثال، زنانی که در سنین جوانی مبتلا به PCOS تشخیص داده می‌شوند، ممکن است در نهایت به فیبروم‌های رحمی مبتلا شوند و سیکل‌های سنگین‌تر و مکررتری را در دهه‌های 30 و 40 زندگی خود تجربه کنند. در واقع، طبق مطالعه سلامت زنان سیاه پوست در دانشگاه بوستون، زنان مبتلا به PCOS 65 درصد بیشتر از زنان دیگر در طول زمان به فیبروم رحم مبتلا می شوند.

اگر تغییرات قابل توجهی را در چرخه قاعدگی تجربه کردید، مهم است که به دنبال ارزیابی و تشخیص پزشکی از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی Viva Eve مورد اعتماد خود باشید. آنها می توانند آزمایشات لازم را برای تشخیص دقیق وضعیت شما و ایجاد یک برنامه درمانی مناسب انجام دهند و تفاوت بین PCOS و فیبروم را توضیح دهند.تفاوت علائم PCOS و فیبروم