ازمایشات و غربالگری های دوران بارداری

ازمایشات و غربالگری های دوران بارداری :

مامای شما ممکن است انواع غربالگری ها، آزمایش ها و تکنیک های تصویربرداری را در طول بارداری شما توصیه کند. این تست ها برای ارائه اطلاعاتی در مورد سلامت کودک شما طراحی شده اند و ممکن است

به شما در بهینه سازی مراقبت های دوران بارداری و رشد کودکتان کمک کنند.

لیست آزمایش های غربالگری دوران بارداری

غربالگری ژنتیکی می تواند به تشخیص احتمال برخی اختلالات ژنتیکی قبل از تولد کمک کند.

غربالگری سه ماهه اول ترکیبی از سونوگرافی جنین و آزمایش خون مادر است. این فرآیند غربالگری می تواند به تعیین خطر ابتلای جنین به نقایص مادرزادی خاص کمک کند.

غربالگری سه ماهه دوم بارداری ممکن است شامل چندین آزمایش خون به نام نشانگرهای متعدد باشد. این نشانگرها اطلاعاتی در مورد خطر تولد نوزادی با شرایط ژنتیکی خاص یا نقایص مادرزادی ارائه می دهند.

ممکن است برای بررسی رشد جنین، تخمین تاریخ زایمان و بررسی هرگونه ناهنجاری ساختاری در جنین، در زمان‌های مختلف بارداری سونوگرافی انجام دهید.

آزمایشات اضافی در دوران بارداری ممکن است شامل آمنیوسنتز ، نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS)، نظارت بر جنین ، آزمایش گلوکز و کشت استرپتوکوک گروه B باشد.

غربالگری ژنتیکی

بسیاری از ناهنجاری های ژنتیکی را می توان قبل از تولد تشخیص داد. اگر شما یا همسرتان سابقه خانوادگی اختلالات ژنتیکی داشته باشید، پزشک یا ماما ممکن است آزمایش ژنتیک را در دوران بارداری توصیه

کند. همچنین اگر جنین یا نوزادی با ناهنجاری ژنتیکی داشته اید، می توانید غربالگری ژنتیکی را انتخاب کنید.

آزمایشات هفته ۶ تا ۱۰ بارداری

نمونه هایی از اختلالات ژنتیکی که می توانند قبل از تولد تشخیص داده شوند عبارتند از:

• فیبروز سیستیک
• دیستروفی عضلانی دوشن
• هموفیلی A
• بیماری کلیه پلی‌کیستیک
• بیماری سلول داسی‌شکل
• بیماری تای ساکس
• تالاسمی

روش های غربالگری زیر در دوران بارداری وجود دارد:

• تست آلفا فتوپروتئین (AFP) یا تست نشانگر چندگانه
• آمنیوسنتز
• نمونه برداری از پرزهای جفتی
• آزمایش DNA جنین بدون سلول
• نمونه گیری از طریق پوست (برداشتن نمونه کوچکی از خون جنین از بند ناف)
• اسکن با امواج فراصوت

در حالی که برخی از نقایص مادرزادی را می توان از طریق مراقبت های دوران بارداری پیشگیری کرد، مهم است که بدانید اگر جنین شما با نقص مادرزادی تشخیص داده شود چه درمان هایی ممکن است وجود داشته باشد.

تست های غربالگری سه ماهه اول بارداری

غربالگری سه ماهه اول ترکیبی از سونوگرافی جنین و آزمایش خون مادر است. این فرآیند غربالگری می تواند به تعیین خطر ابتلای جنین به نقایص مادرزادی خاص کمک کند. تست های غربالگری ممکن است به

تنهایی یا همراه با سایر تست ها مورد استفاده قرار گیرند.

غربالگری سه ماهه اول شامل موارد زیر است:ازمایشات و غربالگری های دوران بارداری

سونوگرافی برای شفافیت نوکال جنین . غربالگری شفافیت نوکال از سونوگرافی برای بررسی ناحیه پشت گردن جنین از نظر افزایش مایع یا ضخیم شدن آن استفاده می کند.

سونوگرافی برای تعیین استخوان بینی جنین . استخوان بینی ممکن است در برخی از نوزادان با ناهنجاری های کروموزومی خاص مانند سندرم داون دیده نشود. این غربالگری با استفاده از سونوگرافی بین هفته های 11 تا 13 بارداری انجام می شود.

آزمایشات سرم (خون) مادر . این آزمایش خون دو ماده موجود در خون همه زنان باردار را اندازه گیری می کند:

پروتئین پلاسما مرتبط با بارداری A. پروتئینی که در اوایل بارداری توسط جفت تولید می شود. سطوح غیر طبیعی با افزایش خطر ناهنجاری کروموزومی مرتبط است.

گنادوتروپین جفتی انسان . هورمونی که در اوایل بارداری توسط جفت تولید می شود. سطوح غیر طبیعی با افزایش خطر ناهنجاری کروموزومی مرتبط است.

هنگامی که با هم به عنوان آزمایش غربالگری سه ماهه اول استفاده می شود، غربالگری شفافیت گردن و آزمایش خون مادر توانایی بیشتری برای تعیین اینکه آیا جنین ممکن است نقص مادرزادی داشته باشد،

مانند سندرم داون (تریزومی 21) و تریزومی 18 را دارد.

اگر نتایج این تست های غربالگری سه ماهه اول غیر طبیعی باشد، مشاوره ژنتیک توصیه می شود. برای تشخیص دقیق ممکن است آزمایش‌های اضافی مانند نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی، آمنیوسنتز، DNA

جنین بدون سلول یا سایر سونوگرافی‌ها مورد نیاز باشد.

تست های غربالگری سه ماهه دوم بارداری

غربالگری سه ماهه دوم بارداری ممکن است شامل چندین آزمایش خون به نام نشانگرهای متعدد باشد. این نشانگرها اطلاعاتی در مورد خطر بالقوه شما برای داشتن نوزادی با شرایط ژنتیکی خاص یا نقایص

مادرزادی ارائه می دهند. غربالگری معمولاً با نمونه برداری از خون شما بین هفته های 15 تا 20 بارداری انجام می شود (هفته 16 تا 18 ایده آل است). نشانگرهای متعدد عبارتند از:

غربالگری AFP این آزمایش خون که AFP سرم مادر نیز نامیده می شود، سطح AFP را در خون شما در دوران بارداری اندازه گیری می کند. AFP پروتئینی است که معمولاً توسط کبد جنین تولید می شود و در مایع

اطراف جنین (مایع آمنیوتیک) وجود دارد. از جفت عبور کرده و وارد خون شما می شود. سطوح غیر طبیعی AFP ممکن است نشان دهنده موارد زیر باشد:

• تاریخ زایمان اشتباه محاسبه شده است، زیرا سطوح در طول بارداری متفاوت است
• نقص در دیواره شکم جنین
• سندرم داون یا سایر ناهنجاری های کروموزومی
• نقص لوله عصبی باز، مانند اسپینا بیفیدا
• دوقلوها (بیش از یک جنین در حال تولید پروتئین هستند)
• استریول . این هورمونی است که توسط جفت تولید می شود. می توان آن را در خون یا ادرار مادر اندازه گیری کرد تا برای تعیین سلامت جنین استفاده شود.
• اینهیبین . این هورمونی است که توسط جفت تولید می شود.
• گنادوتروپین جفتی انسان . این نیز هورمونی است که توسط جفت تولید می شود.

نتایج آزمایش غیرطبیعی AFP و سایر نشانگرها ممکن است به این معنی باشد که آزمایشات اضافی مورد نیاز است. از سونوگرافی برای تأیید نقاط عطف بارداری و بررسی ستون فقرات جنین و سایر اعضای بدن از

نظر نقص استفاده می شود. برای تشخیص دقیق ممکن است نیاز به آمنیوسنتز باشد.

از آنجایی که غربالگری چند مارکر تشخیصی نیست، 100 درصد دقیق نیست. این کمک می کند تا مشخص شود که چه کسی در جمعیت باید آزمایش اضافی در طول بارداری انجام دهد. نتایج مثبت کاذب ممکن

است نشان دهنده مشکلی باشد که جنین واقعا سالم است. از سوی دیگر، نتایج منفی کاذب نشان دهنده یک نتیجه طبیعی است زمانی که جنین واقعاً مشکل سلامتی دارد.

هنگامی که هر دو تست غربالگری سه ماهه اول و دوم را انجام می دهید، توانایی این تست ها برای تشخیص یک ناهنجاری بیشتر از استفاده از یک غربالگری مستقل است. اکثر موارد سندرم داون را می توان با

استفاده از غربالگری سه ماهه اول و دوم تشخیص داد.

سونوگرافی

یک تکنسین هنگام انجام سونوگرافی به مادر و پدر جنین خود را نشان می دهد.

اسکن اولتراسوند یک تکنیک تشخیصی است که از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصویری از اندام های داخلی استفاده می کند. گاهی اوقات یک سونوگرافی غربالگری در طول دوران بارداری برای بررسی

رشد طبیعی جنین و بررسی تاریخ زایمان انجام می شود.

سونوگرافی در دوران بارداری چه زمانی انجام می شود؟

سونوگرافی ممکن است در زمان های مختلف در دوران بارداری به دلایل مختلفی انجام شود:

سونوگرافی سه ماهه اول

• برای تعیین تاریخ سررسید (این دقیق ترین راه برای تعیین تاریخ سررسید است)
• برای تعیین تعداد جنین و شناسایی ساختار جفت
• برای تشخیص حاملگی خارج رحمی یا سقط جنین
• برای بررسی رحم و سایر آناتومی لگن
• برای تشخیص ناهنجاری های جنینی (در برخی موارد)

اواسط سه ماهه (که اسکن 18 تا 20 هفته ای نیز نامیده می شود)

• برای تایید تاریخ سررسید (تاریخ تعیین شده در سه ماهه اول به ندرت تغییر می کند)
• برای تعیین تعداد جنین و بررسی ساختار جفت
• برای کمک به آزمایشات قبل از تولد، مانند آمنیوسنتز
• برای بررسی آناتومی جنین از نظر ناهنجاری
• برای بررسی میزان مایع آمنیوتیک
• برای بررسی الگوهای جریان خون
• برای مشاهده رفتار و فعالیت جنین
• برای اندازه گیری طول دهانه رحم
• برای نظارت بر رشد جنین

سونوگرافی سه ماهه سوم

• برای نظارت بر رشد جنین
• برای بررسی میزان مایع آمنیوتیک
• برای انجام آزمایش مشخصات بیوفیزیکی
• برای تعیین موقعیت جنین
• برای ارزیابی جفت

سونوگرافی بارداری چگونه انجام می شود؟

دو نوع سونوگرافی در دوران بارداری انجام می شود:

سونوگرافی شکم . در سونوگرافی شکم، ژل روی شکم شما اعمال می شود. مبدل اولتراسوند برای ایجاد تصویر روی ژل روی شکم می‌چرخد.

سونوگرافی ترانس واژینال . در سونوگرافی ترانس واژینال، یک مبدل اولتراسوند کوچکتر به واژن شما وارد می شود و در پشت واژن قرار می گیرد تا تصویری ایجاد کند. سونوگرافی ترانس واژینال تصویر واضح تری

نسبت به سونوگرافی شکم ایجاد می کند و اغلب در اوایل بارداری استفاده می شود.

کدام تکنیک های تصویربرداری اولتراسوند در دسترس هستند؟

انواع مختلفی از تکنیک های تصویربرداری اولتراسوند وجود دارد. به عنوان رایج ترین نوع، سونوگرافی دوبعدی تصویر صافی از یک جنبه از نوزاد ارائه می دهد.

در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر، می توان یک معاینه سونوگرافی سه بعدی انجام داد. این تکنیک که یک تصویر سه بعدی ارائه می کند، نیاز به ماشین مخصوص و آموزش ویژه دارد. تصویر سه بعدی به ارائه دهنده

مراقبت های بهداشتی اجازه می دهد تا عرض، ارتفاع و عمق تصاویر را ببیند که می تواند در طول تشخیص مفید باشد. تصاویر سه بعدی را نیز می توان گرفت و برای بررسی بعدی ذخیره کرد.

آخرین فناوری سونوگرافی 4 بعدی است که به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی اجازه می دهد تا جنین متولد نشده را در زمان واقعی تجسم کند. با تصویربرداری 4 بعدی، یک تصویر سه بعدی به طور مداوم به روز

می شود و نمای “اکشن زنده” را ارائه می دهد. این تصاویر اغلب دارای رنگ طلایی هستند که به نشان دادن سایه ها و هایلایت ها کمک می کند.

تصاویر اولتراسوند ممکن است در عکس‌های ثابت یا ویدیویی برای مستندسازی یافته‌ها گرفته شود.

خطرات و مزایای تصویربرداری اولتراسوند چیست؟ازمایشات و غربالگری های دوران بارداری

سونوگرافی جنین هیچ خطر شناخته شده دیگری به جز ناراحتی خفیف به دلیل فشار مبدل بر روی شکم یا واژن شما ندارد. در طول عمل از اشعه استفاده نمی شود.

سونوگرافی ترانس واژینال نیاز به پوشاندن مبدل اولتراسوند در یک غلاف پلاستیکی یا لاتکس دارد که ممکن است باعث واکنش در زنان مبتلا به آلرژی به لاتکس شود.

تصویربرداری اولتراسوند به طور مداوم در حال بهبود و اصلاح است. مانند هر آزمایش دیگری، ممکن است نتایج کاملاً دقیق نباشد. با این حال، سونوگرافی می تواند اطلاعات ارزشمندی را در اختیار والدین و ارائه

دهندگان مراقبت های بهداشتی قرار دهد و به آنها در مدیریت و مراقبت از بارداری و نوزاد کمک کند. علاوه بر این، تصویربرداری اولتراسوند به والدین فرصتی منحصر به فرد می دهد تا نوزاد خود را قبل از تولد ببینند و

به آنها کمک می کند تا با هم پیوند برقرار کنند و رابطه اولیه برقرار کنند.

گاهی اوقات سونوگرافی جنین در محیط های غیرپزشکی برای ارائه تصاویر یا فیلم های یادگاری برای والدین ارائه می شود. در حالی که روش اولتراسوند به خودی خود ایمن تلقی می شود، ممکن است پرسنل

آموزش ندیده ممکن است یک ناهنجاری را از دست بدهند یا به والدین اطمینان نادرست در مورد سلامت کودک خود بدهند. بهتر است سونوگرافی توسط پرسنل پزشکی آموزش دیده انجام شود که بتواند نتایج را به

درستی تفسیر کند. اگر سوالی دارید با پزشک یا مامای خود صحبت کنید.

چند تا غربالگری در بارداری داریم نی نی سایت

آمنیوسنتز

آمنیوسنتز شامل گرفتن نمونه کوچکی از مایع آمنیوتیک است که جنین را احاطه کرده است. برای تشخیص اختلالات کروموزومی و نقایص باز لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا استفاده می شود. آزمایش برای سایر نقایص و اختلالات ژنتیکی بسته به سابقه خانوادگی شما و در دسترس بودن آزمایش آزمایشگاهی در زمان عمل در دسترس است.

چه کسی کاندیدای ایده آل برای آمنیوسنتز است؟

تصویری از نحوه انجام آمنیوسنتز.

آمنیوسنتز به طور کلی برای زنان بین هفته 15 تا 20 بارداری که در معرض خطر ناهنجاری های کروموزومی هستند، پیشنهاد می شود. نامزدها شامل زنانی هستند که در زمان زایمان بالای 35 سال سن دارند یا

کسانی که آزمایش غربالگری سرم مادری غیرطبیعی داشته اند.

آمنیوسنتز چگونه انجام می شود؟

آمنیوسنتز شامل وارد کردن یک سوزن بلند و نازک از طریق شکم به داخل کیسه آمنیوتیک است تا نمونه کوچکی از مایع آمنیوتیک خارج شود. مایع آمنیوتیک حاوی سلول های ریخته شده توسط جنین است که

حاوی اطلاعات ژنتیکی است. اگرچه جزئیات خاص هر روش ممکن است متفاوت باشد، آمنیوسنتز معمولی از این فرآیند پیروی می کند:

شکم شما با یک ماده ضد عفونی کننده پاک می شود.

پزشک شما ممکن است برای بی حس کردن پوست یک بی حس کننده موضعی تجویز کند یا ندهد.

پزشک شما از فناوری اولتراسوند برای کمک به هدایت یک سوزن توخالی به داخل کیسه آمنیوتیک استفاده می کند. او نمونه کوچکی از مایع را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی برداشت می کند.

ممکن است در طول یا بعد از آمنیوسنتز کمی گرفتگی احساس کنید. تا 24 ساعت پس از عمل باید از انجام فعالیت های شدید اجتناب شود.

زنانی که دوقلو یا دیگر چند قلوهای مرتبه بالاتر باردار هستند، برای مطالعه هر نوزاد نیاز به نمونه برداری از هر کیسه آمنیوتیک دارند. بسته به موقعیت نوزاد و جفت، مقدار مایع و آناتومی زن، گاهی اوقات آمنیوسنتز

نمی تواند انجام شود. سپس این مایع به آزمایشگاه ژنتیک فرستاده می‌شود تا سلول‌ها رشد کرده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند. AFP همچنین برای رد نقص لوله عصبی باز اندازه گیری می شود. نتایج معمولاً در

حدود 10 روز تا دو هفته بسته به آزمایشگاه در دسترس هستند.

نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS)؟

تصویری که نشان می دهد چگونه نمونه برداری از پرزهای کوریونی انجام می شود.

CVS یک آزمایش قبل از تولد است که شامل نمونه برداری از برخی از بافت جفت می شود. این بافت حاوی مواد ژنتیکی مشابه جنین است و می توان آن را از نظر ناهنجاری های کروموزومی و برخی مشکلات

ژنتیکی دیگر آزمایش کرد. آزمایش برای سایر نقایص و اختلالات ژنتیکی، بسته به سابقه خانوادگی و در دسترس بودن آزمایش آزمایشگاهی در زمان انجام، در دسترس است. برخلاف آمنیوسنتز، CVS اطلاعاتی در

مورد نقص لوله عصبی باز ارائه نمی دهد. بنابراین، زنانی که تحت CVS قرار می‌گیرند، برای غربالگری این نقایص نیاز به آزمایش خون بعدی بین هفته‌های 16 تا 18 بارداری دارند.

CVS چگونه انجام می شود؟

کدام غربالگری مهمتر است نی نی سایت

CVS ممکن است برای زنان با خطر افزایش ناهنجاری‌های کروموزومی یا کسانی که سابقه خانوادگی نقص ژنتیکی قابل آزمایش از بافت جفت دارند، ارائه شود. CVS معمولا بین هفته 10 و 13 بارداری انجام می

شود. اگرچه روش‌های دقیق ممکن است متفاوت باشد، این روش شامل مراحل زیر است:

پزشک شما یک لوله کوچک (کاتتر) را از طریق واژن شما وارد دهانه رحم شما می کند.ازمایشات و غربالگری های دوران بارداری

با استفاده از فناوری اولتراسوند، پزشک کاتتر را در نزدیکی جفت هدایت می کند.ازمایشات و غربالگری های دوران بارداری

پزشک مقداری از بافت را با استفاده از سرنگ در انتهای دیگر کاتتر برمی دارد.ازمایشات و غربالگری های دوران بارداری

پزشک شما همچنین ممکن است یک CVS ترانس شکمی را انجام دهد که شامل وارد کردن یک سوزن از طریق شکم و داخل رحم شما برای نمونه برداری از سلول های جفت است. ممکن است در طول و بعد از

هر یک از روش های CVS مقداری گرفتگی احساس کنید. نمونه های بافت برای رشد و تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ژنتیک فرستاده می شود. نتایج معمولاً در حدود 10 روز تا دو هفته بسته به آزمایشگاه در دسترس هستند.

اگر CVS امکان پذیر نباشد چه؟

زنان دارای دوقلو یا دیگر چند قلوهای مرتبه بالاتر معمولاً نیاز به نمونه برداری از هر جفت دارند. با این حال، به دلیل پیچیدگی روش و موقعیت جفت، CVS همیشه با چندقلوها امکان پذیر یا موفقیت آمیز نیست.

زنانی که کاندیدای CVS نیستند یا نتایج دقیقی از این روش به دست نیاوردند ممکن است نیاز به آمنیوسنتز بعدی داشته باشند. عفونت فعال واژن، مانند تبخال یا سوزاک ، این عمل را ممنوع می کند. در موارد دیگر،

پزشک ممکن است نمونه‌ای بگیرد که بافت کافی برای رشد در آزمایشگاه ندارد و نتایج ناقص یا غیرقطعی ایجاد کند.

پایش جنین

در اواخر بارداری و زایمان، پزشک ممکن است بخواهد ضربان قلب جنین و سایر عملکردها را کنترل کند. پایش ضربان قلب جنین روشی برای بررسی میزان و ریتم ضربان قلب جنین است. میانگین ضربان قلب جنین

بین 120 تا 160 ضربه در دقیقه است. این میزان ممکن است با واکنش جنین به شرایط داخل رحم تغییر کند. ضربان قلب یا الگوی غیر طبیعی جنین ممکن است به این معنی باشد که جنین اکسیژن کافی دریافت

نمی کند یا نشان دهنده مشکلات دیگری باشد. یک الگوی غیرطبیعی همچنین ممکن است به این معنی باشد که به زایمان سزارین اورژانسی نیاز است.

نظارت بر جنین چگونه انجام می شود؟

استفاده از فتوسکوپ (نوعی گوشی پزشکی) برای گوش دادن به ضربان قلب جنین، اساسی ترین نوع پایش ضربان قلب جنین است. نوع دیگری از مانیتورینگ با دستگاه داپلر دستی انجام می شود. این اغلب در

طول ویزیت های قبل از تولد برای شمارش ضربان قلب جنین استفاده می شود. در طول زایمان، نظارت الکترونیکی مداوم جنین اغلب استفاده می شود. اگرچه جزئیات خاص هر روش ممکن است متفاوت باشد،

نظارت الکترونیکی استاندارد جنین از این فرآیند پیروی می کند:ازمایشات و غربالگری های دوران بارداری

ژل روی شکم شما اعمال می شود تا به عنوان وسیله ای برای مبدل اولتراسوند عمل کند.

مبدل اولتراسوند با تسمه هایی به شکم شما متصل می شود تا بتواند ضربان قلب جنین را به یک ضبط کننده منتقل کند. ضربان قلب جنین روی صفحه نمایش داده می شود و روی کاغذ مخصوص چاپ می شود.

در طول انقباضات، یک توکودینامومتر خارجی (دستگاه نظارتی که با کمربند بالای رحم قرار می گیرد) می تواند الگوی انقباضات را ثبت کند.

چه زمانی نظارت داخلی جنین لازم است؟

آزمایش پنجگانه بارداری چیست

گاهی اوقات، نظارت داخلی جنین برای ارائه خواندن دقیق‌تر ضربان قلب جنین مورد نیاز است. کیسه آب (مایع آمنیوتیک) شما باید شکسته شود و دهانه رحم شما باید تا حدی گشاد شود تا از مانیتورینگ داخلی

استفاده کنید. نظارت داخلی جنین شامل وارد کردن الکترود از طریق دهانه رحم متسع و اتصال الکترود به پوست سر جنین است.

تست گلوکز

آزمایش گلوکز برای اندازه گیری سطح قند خون شما استفاده می شود.

آزمایش چالش گلوکز معمولاً بین هفته های 24 تا 28 بارداری انجام می شود. سطوح غیر طبیعی گلوکز ممکن است نشان دهنده دیابت بارداری باشد .

تست چالش گلوکز شامل چه مواردی است؟

آزمایش اولیه یک ساعته یک آزمایش چالش گلوکز است. اگر نتایج غیرطبیعی باشد، آزمایش تحمل گلوکز مورد نیاز است.

تست تحمل گلوکز چگونه انجام می شود؟

ممکن است از شما خواسته شود که فقط در روزی که آزمایش تحمل گلوکز داده می شود آب بنوشید. اگرچه جزئیات خاص هر روش ممکن است متفاوت باشد، یک آزمایش معمولی تحمل گلوکز شامل مراحل زیر است:

• نمونه اولیه خون ناشتا از رگ شما گرفته می شود.
• به شما محلول گلوکز مخصوصی برای نوشیدن داده می شود.
• برای اندازه گیری سطح گلوکز در بدن شما در زمان های مختلف در طول چند ساعت خون گرفته می شود.

گروه B فرهنگ استرپتوکوک

استرپتوکوک گروه B (GBS) نوعی باکتری است که در دستگاه تناسلی تحتانی حدود 20 درصد از زنان یافت می شود. در حالی که عفونت GBS معمولاً در زنان قبل از بارداری مشکلی ایجاد نمی کند، می تواند باعث

بیماری جدی در مادران در دوران بارداری شود. GBS ممکن است باعث کوریوآمنیونیت (عفونت شدید بافت جفت) و عفونت پس از زایمان شود. عفونت های دستگاه ادراری ناشی از GBS می تواند منجر به زایمان

زودرس و زایمان یا پیلونفریت و سپسیس شود.

GBS شایع ترین علت عفونت های تهدید کننده زندگی در نوزادان از جمله ذات الریه و مننژیت است . نوزادان تازه متولد شده در دوران بارداری یا از دستگاه تناسلی مادر در حین زایمان و زایمان به این عفونت مبتلا

می شوند.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توصیه می کند همه زنان باردار از نظر کلونیزاسیون GBS واژن و رکتوم بین هفته های 35 و 37 بارداری غربالگری شوند. درمان مادران با عوامل خطر خاص یا کشت های مثبت

برای کاهش خطر انتقال GBS به نوزاد مهم است. احتمال ابتلا به این بیماری در نوزادانی که مادران آنها برای آزمایش GBS مثبت تحت درمان آنتی بیوتیکی قرار می گیرند، ازمایشات و غربالگری های دوران بارداری