زمان انجام آزمایش روتین اول بارداری

زمان انجام آزمایش روتین اول بارداری : برخی از غربالگری ها و آزمایشات قبل از تولد برای دوره بارداری مناسب هستند و به همه زنان باردار ارائه می شوند.

در اینجا انواع مختلف آزمایشات قبل از تولد وجود دارد که می تواند اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی رشد فرزندتان به شما بدهد:

آزمایشات هفته ۶ تا ۱۰ بارداری

تست های بارداری به شناسایی نگرانی های سلامتی شما و کودکتان کمک می کند.

آزمایشات در بارداری انتخاب شماست. اگر در مورد آنها نگرانی دارید، از پزشک یا مامای خود برای اطلاعات بیشتر بخواهید.

در طول بارداری، پزشک یا ماما ممکن است به شما توصیه کند که آزمایشاتی برای بررسی سلامت خود و سلامت و رشد کودکتان انجام دهید. اینها می تواند آزمایش اولتراسوند، خون، ادرار و سواب باشد.

پزشک یا مامای شما آزمایشات معمولی را توصیه می کند که به همه زنان باردار ارائه می شود. اگر عوامل خطر یا شرایط خاصی دارید، ممکن است آزمایش‌های اضافی به شما پیشنهاد شود.

نتایج این آزمایشات به شما و پزشک یا ماما کمک می کند تا گزینه های خود را برای مراقبت از بارداری و زایمان برنامه ریزی کنید.

پزشک یا ماما برای انجام آزمایشات در بارداری به اجازه شما نیاز دارد. اشکالی ندارد که از آنها اطلاعات بیشتری در مورد آزمایش ها بخواهید – برای چه هستند، چرا به آنها نیاز دارید، و اگر آنها را انجام دهید یا

نداشته باشید چه اتفاقی می افتد.

در بارداری، می‌توانید آزمایش‌های غربالگری و تشخیصی برای ناهنجاری‌های کروموزومی و سایر بیماری‌های نوزادتان را نیز انجام دهید. آزمایش‌های مربوط به ناهنجاری‌های کروموزومی و سایر شرایط متفاوت از

آزمایش‌های معمول سلامت و رشد است که در این مقاله توضیح داده شده است.

از حدود هفته 10 ، زنان باردار می توانند  غربالگری سه ماهه اول و آزمایشات مربوط به شرایط کروموزومی خاص را دریافت کنند. اگر نتایج غربالگری نشان می دهد که کودک شما ممکن است ناهنجاری داشته

باشد، می توانید آزمایش های تشخیصی بعدی را برای تایید یا حذف تشخیص دریافت کنید.

با انتخاب غربالگری و آزمایش زودهنگام، زمان بیشتری برای تصمیم گیری پزشکی در دوران بارداری و پس از زایمان خواهید داشت.

تست غیر تهاجمی قبل از تولد (NIPT). NIPT (یعنی یک غربالگری غیر تهاجمی قبل از تولد یا NIPS) یک آزمایش خون است که قطعات DNA را که در خون یک زن در گردش هستند (که DNA بدون سلول یا cfNDA

نیز نامیده می شود) تجزیه و تحلیل می کند.

این آزمایش، که می تواند در حدود هفته 10 بارداری انجام شود، می تواند برخی از ناهنجاری های کروموزومی، از جمله سندرم داون، تریزومی 18 و تریزومی 13 را غربال کند. NIPT  به عنوان غیرتهاجمی طبقه

بندی می شود، زیرا نیاز دارد که تکنسین فقط از شما خون بگیرد و نه از جنین در حال رشد شما

غربالگری شفافیت نوکال (NT). غربالگری شفافیت نوکال (NT) یک سونوگرافی است که در حدود هفته های 10 تا 13 انجام می شود. این آزمایش معمول چین های نوکال، ناحیه ای از مایع پشت گردن در حال رشد

کودک را اندازه گیری می کند.

نوزادان با افزایش مایعات و تورم در این نقطه در معرض خطر بالاتری برای ناهنجاری های کروموزومی مانند سندرم داون هستند. سطوح هورمونی گرفته شده در زمان NT همچنین می تواند نشان دهنده افزایش

خطر پره اکلامپسی باشد.

آزمایش خون بارداری در هفته اول

کار خون اولیه در اولین ویزیت قبل از زایمان، آستین خود را برای نمونه خون بالا می زنید، که برای شرایطی که می تواند بر بارداری و زایمان شما تأثیر بگذارد، آزمایش می شود. به طور خاص، پزشک شما را از نظر

کم خونی ، همراه با گروه خونی،  سطح hCG (هورمونی که توسط جنین تولید می‌شود)، ایمنی در برابر برخی بیماری‌ها و فاکتور Rh که بیماری Rh را تشخیص می‌دهد، بررسی می‌کند، وضعیت دیگری که به

راحتی قابل کنترل است تا زمانی که ارائه دهنده شما از قبل از آن مطلع است.

اگر قبل از لقاح غربالگری نشده باشید، ممکن است غربالگری برای فیبروز کیستیک ، تای ساکس ، بیماری سلول داسی شکل ، آتروفی عضلانی نخاعی، تالاسمی و سایر شرایط ژنتیکی دریافت کنید.

آزمایش روتین بارداری باید ناشتا بود

آزمایش خون گروه Rh

آزمایش خون برای تعیین گروه خونی و گروه Rh بسیار مهم است.زمان انجام آزمایش روتین اول بارداری

اگر Rh منفی هستید و کودک شما Rh مثبت است، ممکن است مشکلات سلامتی جدی برای کودک شما ایجاد کند. اما هیچ کس تا پس از تولد نمی داند گروه خونی کودک شما چیست. بنابراین اگر Rh منفی

دارید، یک تزریق ویژه به نام Anti-D در قرار ملاقات هفته 26-28 قبل از زایمان و قرار ملاقات هفته 34-36 به شما پیشنهاد می شود.

همچنین اگر در دوران بارداری خونریزی داشته باشید، آنتی دی به شما پیشنهاد می شود. این باعث کاهش خطر مشکلات سلامتی برای کودک شما می شود.

پس از تولد نوزاد، خون از بند ناف کودک شما جمع آوری می شود و نوع Rh آن بررسی می شود. اگر نوزادتان Rh مثبت باشد، یک تزریق آنتی دی دیگر به شما پیشنهاد می شود.

آزمایش خون دیابت بارداری

آزمایش خون برای دیابت بارداری معمولاً در هفته 24-28 بارداری انجام می شود. اگر در بارداری قبلی دیابت بارداری داشته اید یا شانس بالایی برای ابتلا به این عارضه دارید، متخصص بهداشت احتمالاً به شما

پیشنهاد می کند زودتر این آزمایش را انجام دهید.

این آزمایش معمولاً شامل تست تحمل گلوکز (GTT) است، که در آن شما باید یک شبه ناشتا باشید (نخورید یا بنوشید). خون شما آزمایش می شود و سپس 75 گرم گلوکز در یک نوشیدنی شیرین می نوشید.

شما دو بار دیگر آزمایش خون خود را می دهید – بعد از 1 ساعت و بعد از 2 ساعت.

اگر در آزمایش تحمل گلوکز سطح قند خون شما بالا باشد، دیابت بارداری برای شما تشخیص داده می شود.

اگر دیابت بارداری دارید، به این معنی است که بارداری پیچیده ای دارید و نیاز به مراقبت و مدیریت بیشتری دارید. وقتی دیابت بارداری به خوبی مدیریت شود، اکثر زنان می توانند حاملگی و نوزادان سالمی داشته

باشند. اگر دیابت به دقت مدیریت نشود، می تواند مشکلات جدی برای شما و کودکتان ایجاد کند. ممکن است به یک متخصص بارداری ارجاع داده شوید

آزمایش ادرار در بارداری:زمان انجام آزمایش روتین اول بارداری

برخی از عفونت های ادراری علائمی ندارند، بنابراین آزمایش ادرار در اولین جلسه قبل از زایمان برای بررسی اینکه آیا عفونت دارید یا خیر توصیه می شود.

ممکن است در زمان های دیگر در دوران بارداری نیز آزمایش ادرار به شما پیشنهاد شود.

این آزمایش معمولاً شامل ادرار کردن در یک شیشه کوچک است. گاهی اوقات می توانید این کار را در خانه انجام دهید و شیشه را با نمونه ادرار خود به اتاق مشاوره پزشک یا ماما ببرید. یا ممکن است فقط زمانی

که در قرار ملاقات خود با پزشک یا ماما هستید این کار را انجام دهید. متخصص بهداشت شما دقیقاً به شما می گوید که چه کاری انجام دهید و نمونه را برای آزمایش ارسال می کند.

این آزمایش مهم است زیرا اگر عفونت ادراری درمان نشود، می تواند باعث زایمان زودرس یا وزن کم هنگام تولد در نوزاد شما شود.

آزمایش ادرار همچنین قند، خون و پروتئین موجود در ادرار شما را بررسی می کند. این موارد می تواند نشانه های دیگر نگرانی های پزشکی باشد.زمان انجام آزمایش روتین اول بارداری

غربالگری ژنتیکی و آزمایش های تشخیصی سه ماهه اول

نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS). اگر NIPT یا NT نشان دهد که کودک شما بیشتر از حد معمول خطر ابتلا به برخی بیماری‌های مادرزادی دارد، ممکن است پزشک یک آزمایش تشخیصی به نام نمونه‌برداری

از پرزهای کوریونی (CVS) را توصیه کند . این آزمایش نمونه کوچکی از جفت را که حاوی ژن‌های کودک است، می‌گیرد و می‌تواند تایید یا رد کند که کودک شما به این بیماری کروموزومی مبتلا است. CVS معمولا بین

هفته 10 تا 13 بارداری انجام می شود.

غربالگری ژنتیکی و آزمایش های تشخیصی سه ماهه دوم

نتایج غربالگری سه ماهه اول شما را می توان با سایر مواردی که در سه ماهه دوم انجام می شود ترکیب کرد – از جمله غربالگری چهارگانه و آمنیوسنتز – تا درک دقیق تری از سلامت کودک به شما ارائه دهد.

سوالاتی که باید در مورد آزمایشات قبل از تولد بپرسید.زمان انجام آزمایش روتین اول بارداری

به لطف پیشرفت های عمده پزشکی در چند دهه گذشته، اکنون این امکان برای والدین وجود دارد که خطر ابتلای کودک خود به تعدادی از شرایط پزشکی را در چند ماه پس از بارداری بدانند.

اگر به غربالگری اختلالات کروموزومی فکر می کنید، در اینجا چند سوال وجود دارد که باید در نظر بگیرید:

1. کدام آزمایش های غربالگری ژنتیکی قبل از تولد را به من توصیه می کنید و چرا؟

پزشک شما احتمالاً غربالگری اولیه کروموزومی را برای برخی اختلالات به عنوان بخشی از آزمایش خون در سه ماهه اول انجام می دهد. آنها همچنین ممکن است غربالگری های پیشرفته تری مانند NIPT را برای

بیمارانی که نوزادانشان در معرض خطر اختلالات کروموزومی هستند، ارائه دهند. اینها شامل مادرانی هستند که 35 سال یا بیشتر دارند، مادرانی که قبلاً فرزندی با یک اختلال ژنتیکی داشته اند یا کسانی که

سابقه خانوادگی برخی از بیماری ها را دارند. شما باید در مورد همه گزینه های خود بپرسید.

لیست آزمایشات و سونوگرافی های دوران بارداری

غربالگری ها غربالگری های دوران بارداری ساده و بدون درد هستند. غربالگری‌ها، مانند آزمایش خون ، می‌توانند به شناسایی احتمال یک بیماری ژنتیکی یا کروموزومی کمک کنند، اما در واقع نمی‌توانند این اختلال

را تشخیص دهند. اگر نتایج این آزمایشات نشان دهد که کودک شما در معرض خطر بالایی قرار دارد، پزشک ممکن است آزمایش تشخیصی را برای تایید یا رد این یافته پیشنهاد کند.

تست های تشخیصی  اگر نتایج غربالگری قبل از تولد نشان دهنده افزایش خطر ابتلا به اختلال باشد، احتمالاً در مرحله بعدی یک آزمایش تشخیصی مانند آمنیوسنتز یا نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS)

دریافت خواهید کرد. این آزمایش‌ها کروموزوم‌های کودک شما را (از طریق نمونه‌ای از مایع آمنیوتیک یا سلول‌های جفت در حال رشد) به جای کروموزوم‌های شما بررسی می‌کنند. این آزمایش ها می توانند برخی از

بیماری ها را با دقتی نزدیک به 100 درصد تشخیص دهند. البته ممکن است بخواهید بدانید که آیا کودک شما مشکلی دارد یا خیر. اگر تصمیم به انجام یک آزمایش تشخیصی دارید، می توانید در مورد اختلال کودک

خود اطلاعات بیشتری کسب کنید و حتی برنامه ریزی برای زایمان در بیمارستانی داشته باشید که نوزاد شما بتواند مراقبت های پزشکی خاصی را دریافت کند.

غربالگری و آزمایش قبل از تولد

آزمایشات ادرار . شما بارداری خود را با ادرار کردن در یک تست بارداری در خانه شروع کردید – بنابراین مناسب است که تقریباً در هر ملاقات قبل از زایمان به ادرار کردن در یک فنجان ادامه دهید. چرا؟ آزمایش ادرار به

پزشک یا ماما کمک می کند تا شما را از نظر دو عارضه بالقوه خطرناک بارداری بررسی کند: فشار خون بالا ( پره اکلامپسی ) و دیابت بارداری. هر دو قابل درمان هستند، اما در صورت عدم شناسایی می توانند

خطرناک باشند. خبر خوب: ارائه نمونه ادرار بدون خطر است، بنابراین قبل از هر قرار ملاقات مقدار زیادی آب بنوشید!

پاپ اسمیر . ماما یا پزشک شما ممکن است در اولین جلسه قبل از تولد شما آزمایش پاپ اسمیر (یا تست پاپ اسمیر) را برای غربالگری سلول های غیرطبیعی دهانه رحم انجام دهد. همچنین احتمالاً برای

عفونت‌های مقاربتی (STIs) از جمله سوزاک، سیفلیس، هپاتیت B ،  HIV و کلامیدیا غربالگری می‌شوید. اگر آزمایش عفونت باکتریایی شما مثبت باشد، پزشک آنتی‌بیوتیک‌های ایمن برای بارداری را برای شما و

احتمالاً همسرتان تجویز می‌کند – زیرا اگر با عفونت درمان‌نشده از جمله ذات‌الریه زایمان کنید، کودک شما نیز در معرض خطر ابتلا به عفونت است .

غربالگری ناقل ژنتیکی غربالگری ناقل می‌تواند نشان دهد که آیا شما ژنی برای بیماری‌های ژنتیکی مانند فیبروز کیستیک یا آتروفی عضلانی نخاعی دارید (یا «ناقل» آن هستید. پزشک احتمالاً خون یا سواب بزاق را

از داخل گونه شما می گیرد و نمونه را به آزمایشگاه می فرستد. نتایج یا مثبت خواهد بود (به این معنی که شما ناقل شرایط هستید) یا منفی (به این معنی که شما ناقل شرایط نیستید). در حالی که این آزمایش

را می توان قبل از باردار شدن انجام داد، برخی از زنان ترجیح می دهند این آزمایش را در دوران بارداری انجام دهند.

می توانید با صحبت آشکار با پزشک یا ماما استرسی را که ممکن است احساس کنید کاهش دهید. بپرسید که چه آزمایش‌ها و غربالگری‌هایی را در نظر دارند و چه زمانی انجام دهند.

از نظر فیزیکی، غربالگری هایی که فقط به نمونه خون یا بزاق نیاز دارند، عملاً بدون خطر هستند، اما برخی از تست های تشخیصی، مانند آمنیو، خطر بسیار کمی برای سقط جنین دارند. معمولاً، انجام آزمایشات

ژنتیکی و کروموزومی بدون توجه به نتایج، می تواند باعث اضطراب و چالش های عاطفی شود.

ممکن است قبل از انجام آزمایش بارداری با یک مشاور ژنتیک صحبت کنید تا به شما کمک کند تا فواید این آزمایش را در مقایسه با معایب آن ارزیابی کنید.

سونوگرافی های بارداری در چه هفته هایی انجام می شود

شما احتمالاً حداقل 2 اسکن سونوگرافی در دوران بارداری خود خواهید داشت.زمان انجام آزمایش روتین اول بارداری

پزشک یا مامای شما ممکن است شما را برای انجام این سونوگرافی به یک کلینیک خصوصی یا بخش بیمارستان دولتی بفرستد. نتایج برای پزشک یا ماما و احتمالاً برای شما نیز ارسال خواهد شد.

سونوگرافی معمول بارداری

به شما سونوگرافی معمول بارداری در موارد زیر پیشنهاد می شود:

• سه ماهه اول در هفته 11-13
• سه ماهه دوم در هفته 18-20.
• سونوگرافی غیر معمول بارداری

در اوایل بارداری، اگر خونریزی از واژن یا درد شکم دارید، پزشک یا ماما ممکن است سونوگرافی را توصیه کند. این علائم ممکن است – اما نه همیشه – نشانه سقط جنین در اوایل بارداری باشد.

بعداً در بارداری، اگر شرایط پزشکی دارید، در بارداری های قبلی مشکل داشتید، در مورد تاریخ بارداری خود نامشخص وجود داشت، یا در انتظار دوقلو یا چند قلو هستید، ممکن است سونوگرافی اضافی انجام دهید.

اکثر سونوگرافی ها نشان می دهد که نوزادان به خوبی رشد می کنند، اما گاهی اوقات سونوگرافی می تواند ناهنجاری های رشدی را تشخیص دهد. برخی از ناهنجاری ها جدی نیستند و نیازی به درمان زیادی

ندارند. اما سایر ناهنجاری ها می توانند نشانه ای از ناتوانی جدی باشند. ارزش آن را دارد که به این فکر کنید که اگر سونوگرافی شما ناهنجاری را نشان دهد، چه احساسی خواهید داشت.

آزمایش خون در بارداری

پزشک یا مامای شما می خواهد آزمایش خون را در اوایل بارداری انجام دهد تا گروه خونی شما را پیدا کند و برخی عفونت ها و سایر نگرانی های سلامتی را بررسی کند.

اینها شامل مصونیت سرخجه شما و اینکه آیا کم خونی، HIV، هپاتیت B، هپاتیت C یا سیفلیس دارید، می شود. بسته به نتایج شما، متخصص سلامت شما را در مورد بهترین درمان برای شما در بارداری یا

بلافاصله پس از زایمان مطلع می کند.زمان انجام آزمایش روتین اول بارداری

اما اکثر این آزمایش‌ها تأیید می‌کنند که همه چیز خوب است – یا می‌توان با مراقبت‌های ساده و استاندارد پیگیری کرد. تاریخچه و هرگونه نگرانی خود را زود با پزشک خود در میان بگذارید تا بدانید چه آزمایش هایی

برای شما مناسب است. سپس با پزشک خود کار کنید تا مطمئن شوید که در طول دوران بارداری آزمایشات لازم را طبق برنامه انجام می دهید.

برخی از غربالگری های قبل از تولد، مانند غربالگری چهارگانه و آزمایش خون در سه ماهه اول، خطر ابتلا به شرایط کروموزومی جنین را ارزیابی می کند. فناوری‌های پیشرفته‌تر، مانند NIPT، می‌توانند خطر ابتلای

جنین به صدها اختلال دیگر، از جمله سندرم ترنر (نوزاد دختری که کروموزوم X را از دست داده است) و تریپلوئیدی (کودکی که مجموعه‌ای از کروموزوم‌های اضافی در هر سلول دارد) را تعیین کند. .

اما همه غربالگری‌ها و آزمایش‌ها به کروموزوم‌های یکسانی نگاه نمی‌کنند، به این معنی که همه آنها برای شرایط یکسان آزمایش نمی‌کنند. و غربالگری های کروموزومی نمی تواند خطر ابتلا به اختلالات ژنتیکی

مانند کم خونی سلول داسی شکل یا نقص لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا را ارزیابی کند . نقایص مادرزادی قلب (که با غربالگری شفافیت نوکال قابل شناسایی است)؛ یا اختلالات رشدی

در پایان، ممکن است ترکیبی از غربالگری ها را انتخاب کنید، که می تواند در مراحل مختلف بارداری انجام شود.

در حالی که آزمایش می تواند استرس زا باشد، اطلاعات می تواند قدرتمند باشد – به خصوص وقتی صحبت از سلامتی شما و کودک شما باشد. نتایج همه این آزمایش‌ها به شما این امکان را می‌دهد که

تصمیم‌های بهتری در زمینه مراقبت‌های بهداشتی بگیرید و در بسیاری از موارد، برای شرایط غیرمنتظره درمان یا مدیریت کنید.