علائم افتادگی واژن
کولپورافی: چه زمانی برای ترمیم افتادگی واژن نیاز به جراحی است؟
در این راهنمای تخصصی برای کولپورافی ، یک روش جراحی که برای درمان افتادگی واژن استفاده میشود، پروفسور استفان رادلی، مشاور بسیار معتبر متخصص زنان ، آنچه را که بیماران باید از زمان بستری در بیمارستان و دوره بهبودی پس از آن انتظار داشته باشند، شرح می‌دهد. متخصص برجسته کف لگن همچنین میزان عود پرولاپس پس از جراحی و زمانی که روش هایی از این نوع نشان داده می شود را روشن می کند.
افتادگی واژن چیست
پرولاپس واژن از دست دادن مکانیسم حمایتی طبیعی است که منجر به نزول دیواره واژن به پایین کانال واژن می شود. در نهایت، این ممکن است منجر به تبدیل واژن به خارج از فرج به موقعیتی خارج از بدن شود. پرولاپس واژن عموماً فقط پس از هیسترکتومی دیده می شود و شکل خاصی از انتروسل است.
شیوع: به شدت نقص اولیه، نوع جراحی که در ابتدا انجام شده و سایر عوامل خطر بستگی دارد (تخمین زده می شود بین 0.1٪ تا 18.2٪ از بیمارانی که هیسترکتومی کرده اند.علائم افتادگی واژن
در واقع پرولاپس واژن را می‌توان نشانه ضعیف‌شدن ماهیچه‌های حمایت‌کننده‌ی اندام‌های تناسلی از جمله رحم و واژن در نظر گرفت. این یعنی به دنبال فشار بالایی که به عضلات کف لگن وارد شده‌است، این عضلات دیگر قادر به نگهداری و حمایت از اندام‌های تناسلی زنان نیستند و در نتیجه این اندام‌ها از حالت و مکان طبیعی خود خارج شده‌اند.علائم افتادگی واژن
علائم افتادگی واژن
- فشار یا سنگینی لگن، کمردرد
- توده یا بیرون زدگی در ورودی واژن
- شروع جدید یا رفع متناقض بی اختیاری ادرار
انواع افتادگی واژن
نکته مهمی که در خصوص مشکل پرولاپس باید در نظر داشت این است که این حالت ممکن است به انواع مختلفی اتفاق افتاده و دردسرساز شود. ازاین‌رو مشکل بیرون‌زدگی واژن را به انواع مختلفی دسته‌بندی می‌کنند.
۱. افتادگی قدامی واژن
یکی از متداول‌ترین حالت‌ها، وضعیتی است که در آن دیواره بالایی واژن شکل طبیعی خود را از دست می‌دهد و در نتیجه به داخل کانال واژن یا پایین‌تر از آن فرومی‌رود. این حالت از افتادگی واژن معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌ها و بافت‌های اطراف واژن و لگن ضعیف می‌شوند و دیگر توانایی نگهداری از واژن را ندارند. علاوه بر این افتادگی قدامی می‌تواند پس از جراحی رحم یا همان هیسترکتومی به عنوان یک عارضه جانبی رخ دهد.
۲. افتادگی واژن همراه با پرولاپس رحم
حالت دیگر با پرولاپس یا افتادگی رحم همراه است. در این شرایط عضلات و رباط‌های مرتبط با لگن در حدی فراتر از حد معمول برای نگهداری و حمایت از رحم کشیده می‌شوند و افتادگی رحم اتفاق خواهد افتاد. در برخی حالتهای افتادگی رحم، رحم در واژن پایین می‌آید. معمولا این اتفاق به دنبال یک بارداری و زایمان سخت اتفاق می‌افتد. یبوست مزمن، چاقی و بلندکردن مکرر اجسام بسیار سنگین هم می‌تواند موجب بروز چنین حالتی از افتادگی واژن شوند.
۳. افتادگی واژن همراه با افتادگی مثانه
به این حالت از افتادگی واژن، پرولاپس قدامی یا سیستوسل یا افتادگی مثانه هم گفته میشود. این حالت از افتادگی و بیرون زدگی به دنبال برآمده‌شدن و ضعیف‌شدن بافت حمایت‌کننده مثانه و دیواره واژن رخ می‌دهد. نتیجه چنین حالتی پایین‌آمدن مثانه به داخل واژن است. بسیاری از موارد مشابهی که موجب افتادگی رحم می‌شوند می‌توانند این وضعیت را هم به وجود بیاورند.
برآمده شدن مثانه به درون واژن سیستوسل گفته میشود. دیواره ی بالایی واژن حالت قلمبه و برآمده می شود.در حالتهای خیلی شدید حتی این برآمدگی از واژن بیرون می زند!
۴. پرولاپس رکتوسل
پرولاپس خلفی واژن یا رکتوسل زمانی اتفاق می‌افتد که دیواره نازک بافتی که رکتوم و واژن را جدا می‌کند ضعیف میشود و باعث برآمدگی و پایین‌آمدن دیواره واژن میشود. مانند سایر انواع پرولاپس، چاقی، عوارض ناشی از زایمان، بلندکردن اجسام سنگین و یبوست مزمن همگی از عوامل رایجی هستند که در ایجاد این وضعیت نقش دارند و می‌توانند موجب افتادگی واژن شوند.
۵. پرولاپس انتروسل
حالت دیگری از افتادگی واژن را انتروسل می‌گویند و در آن بخش گوارشی درگیر شده و به واژن فشار می‌آورد. این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که روده تحتانی به داخل حفره لگن پایین می‌رود و به بالای واژن فشار می‌آورد. برآمدگی ایجادشده در این حالت هم حاصل بسیاری از مشکلات رایج در سایر پرولاپس‌ها از جمله زایمان سخت، یبوست مزمن و بلندکردن اجسام بسیار سنگین است.
به ضعیف شدن و آویزان شدن پیشابراه(مجرای ادرار) به داخل واژن یورتروسل گفته میشود که معمولا با سیستول همراه است. باز هم برآمدگی در دیواره ی بالایی واژن حس و دیده می شود.
درمان افتادگی واژن
روش‌های درمانی مختلفی ممکن‌است برای درمان افتادگی واژن تجویز شود که بسته به‌شدت بیماری و بروز علائم و مشکلاتی که برای فرد به وجود آورده‌است، ممکن است متفاوت باشد. گزینه‌های درمانی غیر جراحی و جراحی برای پرولاپس واژن وجود دارد. بسیاری از این درمان‌ها مشابه گزینه‌های درمانی برای افتادگی رحم است.
گاهی همزمان چندین روش برای درمان درخواست میشود. در مواردی هم اصلا فرد نیازی به درمان به خصوصی ندارد و با دنبال‌کردن یک سری درمان‌های ساده خانگی می‌تواند از بروز مشکلات جدی جلوگیری کند. درمان‌های دارویی هم می‌تواند هم در مراحل اولیه و خفیف بیماری و هم به‌عنوان یک روش درمانی مکمل مورداستفاده قرار بگیرد.
برای تعیین نوع درمان افتادگی واژن، دکتر زنان ممکن است چندین مورد را در نظر بگیرد. اول از همه به‌سلامت عمومی و شرایط پزشکی مراجعه‌کننده توجه می‌کند. سن و شدت افتادگی هم مدنظر قرار می‌گیرد. همچنین از مراجعه‌کننده دراین‌خصوص سوال میشود که آیا در آینده قصد بچه‌دارشدن دارد یا این که رابطه جنسی باکیفیت تا چه اندازه برای او اهمیت دارد.
در برخی از روش‌های درمانی مراجعه‌کننده دیگر قادر به باردار شدن یا داشتن رابطه جنسی نخواهد بود. برای مثال در روش جراحی بخیه‌زدن واژن یا Colpocliesis فرد دیگر نمی‌تواند رابطه جنسی داشته‌باشد. به همین دلیل این روش جراحی معمولا برای افراد مسن انتخاب میشود.
۱. داروهای رفع افتادگی واژن
در بسیاری از موارد پزشک درمان دارویی را هم مدنظر قرار می‌دهد. استروژن دارویی می‌تواند به تقویت عضلات داخل و اطراف واژن کمک کند. البته مصرف این داروها برای برخی از زنان مانند کسانی که مبتلا به سرطان هستند یا خطر لخته شدن خون دارند، مجاز نیست.
در موارد خفیف افتادگی واژن، استروژن ممکن است در تلاش برای معکوس کردن علائم افتادگی و بیرون زدگی مانند بی‌اختیاری ادرار تجویز شود. در موارد شدیدتر بیماری هم ممکن است داروهای استروژنی همراه با انواع درمان‌های دیگر مورداستفاده قرار بگیرد.
استروژن درمانی: در خانم های یائسه ای که سیستوسل خفیف دارند درمان با استروژن باعث کم شدن علایم کمک میشود.
گذاشتن پساری:وسیله پلاستیکی که در واژن قرار داده میشود و باعث بهبود موقتی علایم میشود.
۲. استفاده از روش پساری برای رفع بیرون زدگی واژن
یکی از روش‌های درمانی غیرجراحی استفاده از پساری است. این گزینه یک وسیله پلاستیکی (از نوع پزشکی و سازگار با بدن انسان) است که به داخل واژن افراد فرستاده‌می‌شود و بافت‌های برآمده را در جای خود نگه‌می‌دارد. این روش را می‌توان برای افتادگی رحم یا افتادگی لبه‌های واژن هم به کار برد. پساری اشکال مختلفی دارد و معمولا ساختاری شبیه یک دونات پلاستیکی کوچک دارد.
این روش ساده و غیرتهاجمی بسیار نتیجه‌بخش است و دردسرهای جراحی را ندارد. به‌راحتی خود فرد می‌تواند پساری را در واژن قرار دهد و از آن برای رفع مشکلات ناشی از افتادگی واژن کمک بگیرد. این روش درمانی معمولا در موارد متوسط بیماری برای حمایت از دیواره واژن استفاده میشود.
۳. جراحی افتادگی واژن
روش دیگری که از آن برای رفع افتادگی واژن استفاده میشود، روش تهاجمی جراحی است. این روش معمولا در موارد بسیار شدید که علائم مشکل‌ساز شده‌اند و روش‌های دیگر نتیجه مطلوب را نداشته‌اند، انتخاب خواهد شد. روش‌های جراحی خود انواع مختلفی دارند که بسته به شرایط بیمار، جراح زنان یکی از آنها را در نظر می‌گیرد.
با استفاده از روش جراحی اندام‌های لگن را در جای خود بازمی‌گردانند و آنها را نگه می‌دارند. در این روش جراحی از یک بافت اهداکننده یا یک ماده مصنوعی برای حمایت از عضلات ضعیف کف لگن استفاده میشود. این جراحی را می‌توان از طریق کانال واژن یا از طریق برش‌های کوچک لاپاروسک انجام داد.
روش‌هایجراحی دیگری هم وجود دارد که به آنها روش‌های جراحی کمتر تهاجمی گفته‌می‌شود. در این روش‌ها جراح زنان با روش‌هایی به ترمیم افتادگی واژن می‌پردازد. یکی از این روش‌های جراحی کمتر تهاجمی، colposuspension نامیده میشود.
برای تشخیص و درمان افتادگی واژن است با متخصص زنان مشورت کنید. در دکترتو می‌توانید با بهترین متخصص زنان در شهر خود آشنا شوید، به آنها به‌صورت تلفنی یا آنلاین مشورت کنید و در صورت نیاز برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.
بخوانید جاالبه : عوارض ترمیم جراحی بکارت
۴. درمان خانگی بیرون زدگی واژن
درمان‌های خانگی برای رفع افتادگی واژن ممکن است بسیار متفاوت باشد. برخی از این روش‌ها شامل تمرینات ورزشی و تقویت‌کننده ماهیچه‌ها میشود. در روش دیگری که به‌عنوان روش درمانی خانگی به افراد توصیه میشود، کاهش وزن را به‌عنوان شیوه‌ای جهت کاهش نشانه‌ها در نظر می‌گیرند.
کاهش وزن می‌تواند بار و فشار اضافی روی مثانه‌ها و اندام‌های لگنی را کاهش‌داده و موجب بهبود نشانه‌ها شود. تغییر سبک زندگی و مصرف غذاهای سالم، خصوصا افزایش مصرف سبزیجات و مواد غذایی فیبردار که به دفع راحت‌تر کمک می‌کنند، می‌تواند از جمله روش‌های درمانی و کاهش‌دهنده علائم پرولاپس محسوب شوند. مصرف برخی از ویتامین‌ها نیز می‌تواند به فرد کمک کند. البته تمام این موارد در حالت خفیف افتادگی واژن و مراحل اولیه می‌تواند مؤثر باشد.
۵. درمان افتادگی واژن با تمرینات کگل
یک سری از روش‌های درمانی شامل تمرینات تقویت‌کننده ماهیچه‌ها میشود. به این تمرینات، ورزش کگل گفته‌می‌شود. در این روش ماهیچه‌هایی که برای نگه‌داشتن ادرار منقبض می‌شوند را باید دائما نگه داشت و سپس آزاد کرد.
در بیماران جوانتر برای بهبود علایم فشاری و کنترل ادراری برای مدت 6-12 ماه انجام میشود که باعث تقویت عضلات کف لگن میشود.
بهتر است انجام تمرین کگل از شروع حاملگی شروع شود و بعداز زایمان هم همچنان ادامه داشته باشد تا از بروز هرگونه فتق پیشگیری شود یا اینکه بیرون زدگی بوجود آمده بهبود یابد.
این عضلات را عضله‌های کف لگن می‌نامند. تمرینات کگل را باید در زمانی غیر از زمان ادرار کردن انجام داد و آن را حداقل سه بار در روز و هر بار بین ۸ تا ۱۰ بار تکرار کرد. فیزیوتراپیست هم می‌تواند در این زمینه به افراد کمک کند. این روش درمانی در موارد خفیف برای تقویت عضلات توصیه میشود.علائم افتادگی واژن
کولپورافی چیست؟
کولپورافی (یا ترمیم واژن) یک درمان جراحی است که برای زنان مبتلا به افتادگی علامت دار انجام می شود . روش ترمیم معمولاً تحت بیهوشی عمومی یا نخاعی در مدت کوتاهی یا گاهی اوقات به عنوان یک مورد روزانه انجام می شود
اگر بیمار دچار افتادگی رحم باشد ، می‌توان کولپورافی را با سایر روش‌ها مانند هیسترکتومی ترکیب کرد . از طرف دیگر، اگر بیمار ترجیح می‌دهد رحم خود را حفظ کند، می‌توان آن را در حین عمل بلند کرد و از آن حمایت کرد . اگر مثانه پایین بیاید، دیواره جلوی واژن یا اگر افتادگی روده به داخل واژن وجود داشته باشد، می‌توان دیواره پشتی واژن را ترمیم کرد .
پرولاپس معمولاً (اگرچه نه همیشه) پس از زایمان اتفاق می افتد و در زنانی که زایمان طبیعی داشته اند بیشتر اتفاق می افتد . زنان ممکن است علائم مرتبط با افتادگی روده، مثانه، واژینال و جنسی را تجربه کنند که بسیاری از آنها را می توان با درمان های جراحی و غیر جراحی بهبود بخشید.
عمل ترمیم معمولاً کمتر از یک ساعت طول می کشد ، اگرچه این ممکن است بسته به ماهیت پرولاپس و اینکه آیا افتادگی بیش از یک محل در واژن را تحت تأثیر قرار می دهد متفاوت باشد. بخیه هایی که استفاده می شود همگی حل شونده هستند و از مش استفاده نمی شود.
از نظر بهبودی، بیماران معمولاً برای یک یا دو روز در بیمارستان بستری هستند ، اگرچه در برخی موارد کولپورافی یک روش موردی روزانه است. بیماران معمولاً پس از چند هفته به اکثر فعالیت‌های عادی بازمی‌گردند و بهبودی کامل تا سه ماه طول می‌کشد . این به این دلیل است که بخیه ها تقریباً سه ماه طول می کشد تا کاملاً حل شوند.
چه زمانی کولپورافی ضروری است؟
ما معمولاً جراحی افتادگی را برای بیمارانی در نظر می گیریم که افتادگی قابل توجهی دارند ، جایی که رحم یا واژن تا حدی پایین می آید که باعث ایجاد علائم مشکل ساز مانند ناراحتی ، بیرون زدگی یک توده یا برآمدگی ، با علائم مثانه، روده یا جنسی می شود. در مواردی که پرولاپس کاملاً خفیف است، اگرچه بیماران ممکن است نگران باشند، ممکن است به جای جراحی، فقط به اطمینان خاطر و مشاوره یا فیزیوتراپی نیاز داشته باشند.
هنگامی که کیفیت زندگی بیمار تحت تأثیر قرار می گیرد ، به عنوان مثال مربوط به روده، مثانه یا عملکرد جنسی، یا افتادگی که باعث درد یا ناراحتی قابل توجهی می شود، جراحی باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرد.
همچنین اگر پرولاپس برای مدتی وجود داشته باشد و به مداخلات ساده مانند پساری ، درمان جایگزینی هورمونی مانند استروژن واژینال یا فیزیوتراپی پاسخ نمی‌دهد ، ممکن است نیاز به جراحی باشد، که همگی می‌توانند به بهبود برخی از آزاردهنده‌ترین علائم کمک کنند.
اگر علائم بیمار پایدار باشد و پرولاپس در حد متوسط یا شدید باشد ، ممکن است مناسب باشد در مورد جراحی، مانند ترمیم واژن یا کولپورافی ، که ممکن است شامل هیسترکتومی برای حمایت از واژن باشد یا نباشد. گاهی اوقات می توان از یک بخیه اضافی برای ایجاد حمایت اضافی واژن استفاده کرد.
به این ” تثبیت ساکرو اسپینوس ” می گویند، که می تواند شانس ایجاد پرولاپس دیگر را کاهش دهد یا پرولاپسی را که پس از عمل قبلی برگشته است، درمان کند. این روش اضافی نیز به صورت واژینال انجام می شود و دوباره با استفاده از بخیه هایی که حل می شوند.
عوارض عمل کولپورفی
خطر مهم کولپورافی، افتادگی مکرر است . حدود دوازده درصد از زنان در مقطعی از زندگی خود تحت عمل جراحی پرولاپس قرار می‌گیرند و از تمام زنانی که عمل پرولاپس دارند، یک سوم ممکن است تحت عمل دوم قرار گیرند . این ممکن است به دلیل ایجاد پرولاپس در یک مکان جدید یا به دلیل عود افتادگی در همان مکان باشد .
با توجه به میزان عود پرولاپس، از مش ها برای بهبود نتایج جراحی استفاده شده است، اما با گذشت زمان ثابت شده است که آنها خطرناک و ناکارآمد هستند . در عمل خود من از مش واژینال استفاده نمی کنم و هرگز برای افتادگی واژن استفاده نمی کنم زیرا از خطرات استفاده از آنها در این زمینه آگاه هستم.
در عوض، من از چیزی که ما آن را ” ترمیم بافت بومی ” می نامیم استفاده می کنم، که به معنای استفاده از بخیه برای حمایت و بازسازی بافت های طبیعی مانند رباط هایی است که دیواره های واژن را پشتیبانی می کنند.
سایر خطرات ناشی از جراحی عبارتند از عفونت واژن، درد بعد از عمل و مشکلات بیهوشی و بهبودی. با این حال، استفاده از روش‌های خوب بیهوشی و تکنیک‌های جراحی به خوبی تثبیت شده به حداقل رساندن خطرات کمک می‌کند تا اکثر بیماران بتوانند روز بعد از عمل به خانه بروند.
اگر پرولاپس دارید و در فکر درمان جراحی هستید، مهم است که به متخصصی مراجعه کنید که می تواند به شما در انتخاب عمل مناسب کمک کند که بهترین نتایج را برای بهبود احتمال موفقیت و کاهش خطرات ارائه می دهد .
نتایج کولپورافی چقدر موثر است؟
جراحی پرولاپس معمولاً موفقیت آمیز است ، اگرچه در دراز مدت، از هر سه بیمار یک نفر ممکن است به عمل دیگری نیاز داشته باشد . از نظر بهبودی، بازگشت به کار و فعالیت های بدنی عادی، نتایج به طور کلی بسیار خوب است، با علائم روده، مثانه، واژینال و جنسی معمولاً پس از جراحی پرولاپس که شامل ترمیم بافت بومی است، بهبود می یابد.علائم افتادگی واژن
بهبودی پس از جراحی پرولاپس اغلب در طول حدود سه ماه انجام میشود ، اگرچه بیشتر بیماران در حدود دو هفته یا بیشتر به فعالیت‌های عادی از جمله رانندگی برمی‌گردند.علائم افتادگی واژن
آیا باید بیش از یک بار تحت کولپورافی قرار بگیرم؟
ممکن است گاهی اوقات نیاز به تکرار کولپورافی باشد. نظر من در رابطه با جراحی پرولاپس این است که انجام “خیلی کم” بهتر از “بیش از حد” است ، به این معنی که در مرحله اول بهتر است از جراحی بیش از حد خودداری شود. به عنوان مثال، گاهی اوقات باید بپذیریم که ممکن است جلو، پشت و بالای واژن را همزمان ترمیم نکنیم و بپذیریم که خطر بازگشت افتادگی وجود دارد.
این چیزی است که ما در آن زمان با بیماران به صورت فردی در مورد آن صحبت می کنیم، بنابراین بیمار می تواند بهترین تصمیم را بگیرد که به خوبی در نظر گرفته شده و به خوبی آگاه است .
علاوه بر این، درک این نکته برای بیماران نیز مهم است که اگر در زمان جراحی، یک عنصر پرولاپس کمتر از آنچه فکر می‌کردیم به نظر برسد، ممکن است بخشی از یک عمل برنامه‌ریزی شده را حذف کنیم .
به همین ترتیب، اگر پرولاپس شدیدتر از حد انتظار باشد، ممکن است در واقع یک جزء اضافی مانند ترمیم خلفی یا فیکساسیون ساکرو-اسپینوس در زمان انجام ترمیم قدامی اضافه کنیم، اگرچه این احتمالات همیشه قبل از شروع یک عمل مورد بحث قرار می گیرند.
با در نظر گرفتن احساسات و ترجیحات شخصی بیمار اگر به درمان جراحی برای پرولاپس واژن فکر می کنید و می خواهید با پروفسور رادلی مشورت کنید ، می توانید با مراجعه به نمایه پزشکان برتر او این کار را انجام دهید.
